زمان تقریبی مطالعه: 9 دقیقه
 

جایگاه امام حسین نزد پیامبر





عشق و علاقه خاص پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به حسین (علیه‌السلام) و جایگاه خاص و منزلت شخصیت ایشان نزد رسول خدا، آن چنان بود که از روزی که آن بزرگوار چشم به سرای هستی گشود، خود را در دامان پر مهر و عطوفت جدش یافت.


۱ - جایگاه امام نزد پیامبر



عنایت ویژه و اظهار محبتهای فراوان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به فرزند دختر خود، بر همه اصحاب نمایان بود؛ چراکه آن حضرت می‌کوشید با جملات و تعابیر متعدد و رفتارهای مختلف، مردم را از علاقه خود به حسنین (علیهماالسلام) به آگاه کند تا شاید بتواند جلوی بیمهری‌ها، ستم‌ها و حق کشی‌هایی را که در آینده نزدیک در حق اهل بیتش روا خواهند داشت، گرفته، مسلمانان را به تلاش در حمایت از خاندان وحی و پیروی از سیره آنان وادارد. این تلاشها در معرفی جایگاه و منزلت حسین (علیه‌السلام)، در اخبار فراوانی که در منابع حدیثی شیعه و سنی از رسول خدا نقل شده، به خوبی نمایان است.

۲ - روایات پیامبر در منزلت اهل بیت



این روایات را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

اول: سخنانی که رسول خدا درباره مقام و موقعیت اهل بیت (که یکی از آنان حسین (علیه‌السّلام) است) بیان کرده است؛
دوم: احادیثی که درباره مناقب و جایگاه حسنین که از نظر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نقل شده است؛
سوم: روایاتی که در خصوص مقام و منزلت حسین از منظر رسول اکرم، وارد شده است.
[۱] محمدی ری شهری، محمد، اهل البیت فی الکتاب والسنة، تحقیق دارالحدیث.


۳ - روایاتی در منزلت حسنین



برخی از روایات دسته دوم که درباره مناقب و منزلت حسنین که از پیامبری رسیده، چنین است:
۱. روایاتی که در آن رسول خدا، حسنین به را دو گل خوش بوی خویش در این دنیا خوانده است؛ (این حدیث با تعابیر مختلف نقل شده است؛ برای نمونه، ... ان الحسن والحسین هما ریحانتای)
۲. اخباری که در آن رسول خاتم، حسن و حسین را دو آقا و سرور جوانان بهشت خوانده است؛ (... الحسن والحسین سیدا شباب اهل الجنة)
۳. احادیثی که در آن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دوست داشتن حسن و حسین را دوست داشتن خویش و دشمنی با آن دو را دشمنی با خود میداند؛ (برای نمونه: ... من احب الحسن و الحسین فقداحبنی ومن ابغضهما فقد ابغضنی)
۴. روایاتی که حسنین را دو امام معرفی می‌کند؛ چه قیام و مبارزه مسلحانه کنند و چه صلح؛ (... الحسن والحسین امامان قاما او قعدا...)
۵. اخباری که حسنین (علیهماالسلام) را محبوبترین افراد اهل بیت نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) معرفی میکند؛ (عن انس بن مالک یقول: سئل رسول الله‌ ای اهل بیتک احب الیک؟ قال: الحسن و الحسین...)
۶. احادیثی که دو فرزند امیرالمؤمنین را زینت دهنده بهشت می‌خواند؛ (عن عقبة بن عامر قال قال رسول الله: لما استقر اهل الجنة فی الجنة قالت الجنة: یا رب الیس وعدتنی ان تزیننی برکتین من ارکانک؟ قال: الم ازینک بالحسن والحسین؟ قال فماسات الجنة میسا کما تمیس العروس)
۷. روایاتی که از قول رسول خدا، این دو برادر را بهترین مردم از لحاظ نسب مادری، پدری، جدا و جده معرفی می‌کند. (قال رسول الله معاشر المسلمین الا ادلکم علی خیرالناس جدا و جدة؟ قالوا بلی یا رسول الله، قال: الحسن و الحسین جدهما رسول الله خاتم المرسلین وجدتهما خدیجة بنت خویلد سیدة نساء اهل الجنة، الا الکم علی خیرالناس غنا وعتة؟ قالوا: بلی یا رسول الله، قال: الحسن والحسین عمهما جعفر بن ابی طالب وعمتهما‌ام هانی بنت ابی طالب، ایها الناس الا ادلکم علی خیر الناس خالا وخالة؟ قالوا: بلی یا رسول الله، قال: الحسن والحسین خالهما القاسم بن رسول الله وخالتهما زینب بنت رسول الله، ثم قال: اللهم انک تعلم ان الحسن والحسین فی الجنة وعمهما فی الجنة وعمتهما فی الجنة ومن احبهما فی الجنة ومن ابغضهما فی النار)

۴ - روایاتی در منزلت امام حسین



اما بعضی از روایاتی که درباره جایگاه و منزلت حسین بن علی (علیهماالسلام) به نزد پیامبر رسیده، چنین است:
۱. «حسین از من است و من از حسین؛ خدا دوستدار حسین را دوست بدارد»؛ (.... حسین منی و أنا من حسین، احب الله من احب حسین.)
۲. جابر بن عبدالله گفت: «هرکسی می‌خواهد به سرور اهل بهشت نظر کند، به این شخص - یعنی به حسین بن علی - نگاه کند. سپس گفت: من این را از رسول خدا شنیدم»؛ (من احب أن ینظر الی سید شباب اهل الجنة فلینظر الی هنا - یعنی الحسین بن علی - قال سمعته من رسول الله)
۳. خذیفة بن یمان می‌گوید: من دیدم که پیامبر دست حسین را گرفته و فرمود: «ای مردم، این حسین بن علی است؛ او را بشناسید. سوگند به آن که جانم در دست او است، حسین و دوستدارانش و دوستدار دوستدارانش در بهشت جای دارند»؛ (... عن خذیقة بن الیمان، رایت النبی آخذا بید الحسین بن علی وهو یقول یا ایها الناس، هذا الحسین بن علی فاغرفوه، فوالذی نفسی بیده انه لفی الجنة و محبیه فی الجنة و محیی محبیه فی الجنة)
۴. سلمان فارسی می‌گوید:
حضور پیامبر رسیدم، در حالی که حسین بر روی زانویش نشسته بود و رسول خدا به وی خیره شده و بین دو چشم او را می‌بوسید. حضرت خطاب به حسین فرمود: «تو آقا و بزرگ، فرزند مهتری؛ تو امام، فرزند امام و برادر امام و پدر امامانی؛ تو حجت خدا، فرزند حجت خدا، و پدر حجت‌های نه گانه خداوند از ذریه خود هستی که نهمین آنان قائم ایشان خواهد بود»؛
[۲۰] خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، تحقیق محمد سماوی، ج۱، ص۱۴۶.

۵. امام جواد (علیه‌السلام) از پدرانش و آنان از حسین بن علی به نقل کرده‌اند که آن حضرت فرمود: ابی بن کعب نزد رسول خدا بود که من وارد شدم. رسول خدا به من فرمود: آفرین بر تو‌ای اباعبدالله! ‌ای زینت آسمانها و زمین! ابی بن کعب گفت: ‌ای رسول خدا؛ چگونه کسی جز تو، زینت آسمانها و زمین تواند بود؟ پیامبر فرمود: ‌ای ابی، سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری برانگیخته، به راستی که حسین بن علی، در آسمانها بزرگتر از آن است که در زمین شناخته می‌شود. به راستی بر سمت راست عرش خدای (عزوجل) نوشته شده است: حسین، چراغ هدایت و کشتی نجات، پیشوای نیکی و برکت و عزت و افتخار و دریای دانش و گنج است. (چرا چنین نباشد) و حال اینکه خدای عزیز و جلیل، در صلب او، نسل پاک و پاکیزه و بابرکتی را قرار داده است که پیش از آنکه آفریده‌ای در رحم‌های زنان و آبی در صلب مردان بوده باشد، یا شب و روزی موجود باشد، این نسل آفریده شده بود.
این اخبار و روایات بسیاری از این قبیل که از قول پیامبر نقل شده است، اهمیت مقام و منزلت این امام را نزد پیامبر می‌رساند.

۵ - پانویس


 
۱. محمدی ری شهری، محمد، اهل البیت فی الکتاب والسنة، تحقیق دارالحدیث.
۲. باقر شریف قرشی، حیاة الامام الحسین بن علی، ج۱، ص۷۷-۸۵.    
۳. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الساته، ج۳، ص۲۲۰-۲۲۴.    
۴. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۶۲.    
۵. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۳۱۵-۳۱۹.    
۶. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الساته، ج۳، ص۲۶۳-۲۶۴.    
۷. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۳۱۹.    
۸. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الساته، ج۳، ص۲۵۲    
۹. شیخ صدوق، علال الشرایع، ج۱، باب ۱۵۹، ص۲۱۱.    
۱۰. شیخ مفید، الارشاد، تحقیق مؤسسة آل البیت، ج۲، ص۳۰.    
۱۱. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۴، ص۲.    
۱۲. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة، تحقیق المجمع العالمی لاهل البیت، ج۳، ص۲۴۷.    
۱۳. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة، تحقیق المجمع العالمی لاهل البیت، ج۳، ص۲۶۵-۲۶۶.    
۱۴. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة، تحقیق المجمع العالمی لاهل البیت، ج۳، ص۲۳۱.    
۱۵. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة، تحقیق المجمع العالمی لاهل البیت، ج۳، ص۳۲۲.    
۱۶. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۳۱۶.    
۱۷. حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة، تحقیق المجمع العالمی لاهل البیت، ج۳، ص۲۶۴.    
۱۸. شیخ صدوق، الامالی، تحقیق قسم الدراسات الاسلامیه مؤسسة البعثه، مجلس۸۷، ح۴، ص۶۹۳.    
۱۹. هلالی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، تحقیق محمدباقر انصاری زنجانی، ص۴۶۱.    
۲۰. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، تحقیق محمد سماوی، ج۱، ص۱۴۶.
۲۱. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، تحقیق یوسف البقاعی، ج۳، ص۲۲۶.    
۲۲. قندوزی حنفی، ینابیع المودة، تحقیق سیدعلی جمال اشرف حسینی، ج۲، ص۴۴.    
۲۳. رسول قندوزی حنفی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، تحقیق سیدعلی جمال اشرف حسینی، ج۲، ص۳۱۶.    
۲۴. قندوزی حنفی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، تحقیق سیدعلی جمال اشرف حسینی، ج۳، ص۳۹۴.    
۲۵. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، تصحیح علی اکبر غفاری، ص۲۶۵.    
۲۶. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، تصحیح حسین اعلمی، ج۲، باب۳۱، ص۶۲.    


۶ - منبع


پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۱۶۳-۱۶۷.







آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.